Misschien heb ik geen talent voor geluk. In mijn achterhoofd houd ik de mogelijkheid dat geluk sowieso een fantasie is, dat niemand aldoor maar gelukkig is en contentement al voldoende…
Mijn vaatwasser ging stuk. Eigenlijk was het niet eens mijn vaatwasser maar die van een vriendin. Het was het einde van de maand. Mijn reserves waren uitgeput en ik had…
Ik staar naar mijn zoon die op bed staat te springen. Zijn blonde haren deinzen op en neer, op en neer, op en neer… Hij kirt en giechelt. In zijn bruine…
Hij kijkt me niet begrijpend aan. Het is woensdagochtend en het grootste drama van zijn dag is een aan gruzelementen gevallen Legoschip. Ik probeer het allemaal een beetje binnen de…
“Wetenschap wil niet investeren in ‘wonderpil’ tegen menstruatiepijn” kopte De Morgen verleden week. Er valt enerzijds te weinig aan te verdienen en anderzijds worden vrouwen te weinig serieus genomen door…
In de films is het leven gemakkelijk. Neem nu Adèle. Het kind gaat op café, zegt en passant tegen Emma waar ze school loopt en voor ze het weet, wordt ze…
Soms kon ik mezelf bijna zien. Het zicht dat je hebt tijdens een bijna-doodervaring: van buiten- en van bovenaf. Een gescheurde broek, werkhandschoenen, haar droog als stro door…
Er is zoveel verschoven in mijn leven de laatste maanden, dat ik nauwelijks nog weet waar te beginnen. Het is ook zo vreselijk snel gegaan dat ik de tijd en…
Verleden week deed Riadh Bahri, een journalist voor de VRT, in Koppen een openhartig en hartverscheurend verslag, live vanuit zijn depressie. Ik schreef hem een brief.
De doffe plof waarmee zijn voetjes op de plankenvloer landen, in de kamer boven me. Dat is het geluid waarmee ik iedere ochtend gewekt word.